Heel traag. Eigenlijk net zo niets zeggend als de roman die een ex van een van de personages in het verhaal heeft geschreven.

Vond het een erg moeizaam boek. Moest in het begin heel erg wennen aan de wat hakkelige schrijfstijl; er zat weinig cadans in het verhaalritme en het kwam moeizaam op gang. Toen ik er eenmaal inzat had ik bij sommige stukjes een heel ongemakkelijk gevoel; de schrijver probeert namelijk op een bepaalde manier absurdisme op te roepen, maar de gebeurtenissen waarmee hij dat doet, zijn zo bizar en absurd dat ik vooral irritatie voelde en ik het verhaal ook minder serieus nam. Jammer. Want het idee is wel goed en de kritiek op een systeem waarin mensen als objecten worden beschouwd vind ik erg sterk. Maar het verhaal waarin hij deze analogie wil brengen van het kapitalistische bedrijfsleven, voelde voor mij gewoon heel vaak misplaatst.

Bevreemdend verhaal. Literaire woordkeus. Origineel. Geen verhaal om je mee te identificeren.

De grote lijnen en de wending zijn voldoende boeiend, de schrijfstijl wat saai en voorspelbaar. Niet perse een boek dat ik aan iemand zou tippen.

In de basis een leuk concept, maar ik word er niet door gegrepen. Wel origineel!

Een erg langzaam en saai verhaal

Ik houd er het gevoel aan over dat het thema nog niet helemaal uitgewerkt is. Zat met in

Vreemd geheel. Vreemde namen, Italiaanse setting op de Veluwe, vervreemdende gebeurtenissen. Door de luchtige toon, ook van de voorlezer, krijgt het iets grappigs. Maar waarom niemand tegen deze heerschappen ingaat , blijft onduidelijk. En wat voegt het verhaal van de Schotse geliefde en de opvolgende therapie toe?

Raar verhaal

Erg saai voorgelezen zonder inleving met monotone intonatie